Pagina 2 van 5
Er valt zoveel te beleven hier op Bali dat ik het niet kan bijhouden met schrijven, maar nu ik wacht op mijn taxichauffeur Putu kan ik mooi nog een nieuwe artikel schrijven. Ik ben nu in Candidasa en ik was hiervoor in Sidemen.
Mijn buurvrouw in Nederland komt uit Java en ze kent mensen op Bali. Barbara en Wayan. Ik was in die omgeving (Sideman Valley) en toen heb ik geboekt bij hun hun Darmada Resort : https://darmadabali.com/. Ik had op de website al gezien dat het er erg mooi uit zag en in werkelijkheid was dat ook het geval. Zoals op veel plekken aardige mensen die altijd klaar staan en je oprecht willen helpen.
Barbara en Wayan zijn begonnen met een tegelfabriek (https://sadustiles.com/) en van daaruit hebben ze een stuk grond gekocht. Daar zijn ze eerst kinderen gaan opvangen, maar dat hebben ze later uitbesteed aan de community daar. Het gebouw dat gebruikt werd voor buitenschoolse opvang is uiteindelijk het restaurant geworden. Ze hebben steeds meer huizen gebouwd en zo zijn ze steeds meer gaan groeien. Mooi huisjes om te verblijven, lekker eten en er zijn allerlei activiteiten mogelijk. En er zijn altijd mensen bij de receptie die je overal mee kunnen helpen. En het is bijzonder om de mix van Nederland en Bali overal in terug te zien.
Ik had een villa op de berg gezien en ik wilde daar graag naar toe wandelen, om zo vanuit de top uitzicht te hebben over het gebied. Toen ik na 1,5 uur lopen boven kwam en het tussendoor al hard geregend had, kwam er iemand aanrijden die vroeg of hij me kon helpen. Hij kwam precies op het juiste moment, aangezien ik niet wist hoe ik bij de villa kwam. Zijn naam is I Ketut Arianta. Ketut betekent dat je als vierde geboren bent in het gezin en Arianta is dan de persoonlijke naam. Ik mocht bij hem achterop de scooter en hij zei dat we via een andere kant bij de villa konden komen. We gingen ook nog even naar de buren en die vertelden dat er op dit moment nog gasten in de villa verbleven, dus we konden daar niet kijken. I Ketut had een andere route. We kwamen uit bij zijn huis waar hij woont met zijn vrouw en zoon. En zijn ouders. En heel veel dieren 😊. Op Bali wonen families vaak bij elkaar. Er is geen oude dag voorziening en daarom zorgen de kinderen voor de ouders.
We gingen over het erf van Ketut de jungle in en zo de berg op. Uiteindelijk kwamen we naast de villa te staan en konden 360 graden over Bali uitkijken. Ook het Darmada resort was te zien met de rivier er naast.
Ketut vertelde dat hij 8 maanden lang kok is op een cruiseship in Florida, USA. Op die manier kan hij goed verdienen voor zijn gezin en voor zijn ouders.
Op de terugweg nog een foto gemaakt met z’n zoontje en ik gaf aan dat ik lopend terug zou gaan. Hij bracht me toch met de scooter terug, aangezien ik toch wel nat was geworden inmiddels. Zo was ik mooi op tijd voor de lunch!
Mijn taxichauffeur komt me straks dus halen en dan gaan we richting het noorden. Er zijn ook grote bergen zoals Mount Agung en Mount Batur op Bali. Ik ga naar Batur, omdat daar ook een meer tegenaan ligt.
Met de eBike naar het zuidelijkste puntje geweest, via Ubud naar Sideman Valley. En deze keer in Candidasa, aan de kust. Weer een totaal andere beleving hier. Daar ga ik nog over schrijven, maar nu eerst zorgen dat ik op mijn volgende plek kom. Met Putu komt dat altijd goed 👍 .
Taxichauffeur Putu had me opgehaald van mijn vorige plek in Jimbaran en gisteren heeft hij een tour gegeven door het gebied waar ik de afgelopen dagen verbleef. Naar de rijstvelden, naar een koffieplantage, een tempel bezichtigen en watervallen bekijken. Aangezien er zoveel regen was gevallen de laatste dagen zou het zo kunnen zijn dat het niet overal mogelijk was om de watervallen te bekijken, maar dan zouden we daar een alternatief voor kunnen vinden.
Ik heb de rijstvelden altijd al interessant gevonden. De prachtige terrassen midden in de natuur. En nu stond ik midden in de natuur. Groener dan groen. Er was ook een meneer op leeftijd die daar aan het werk was en je kan goed het verschil zien tussen een Balinees die in de natuur werkt of een Balinees die in de stad werkt.
Op de plek waar de bovenstaande foto gemaakt was, is er rijst te zien van 2 maanden oud. Precies de tijd dat de rijstkorrels beginnen te groeien. In totaal zijn er 3 maanden voor nodig om oogsten.
We zijn daarna naar een koffieplantage gegaan. Ook prachtig om te zien. We zijn erg gewend om alles gewoon maar in de supermarkt te kopen, maar hier was het goed te zien hoe alles er in de natuur uit ziet. Hoe koffiebonen groeien, hoe witte en zwarte peperplanten er uit zien en nog veel meer interessante plantjes om te zien.
Daarna ben ik naar een tempel geweest. Veel toeristen die daar ook op afkomen en veel Balinezen die daar vanwege geloof naar toe gaan. Ik noemde bij de koffieplantage op dat ik geloof in Magic. Ik ben liever in de natuur, dan dat ik met veel mensen in de warmte met krachten bezig ben, waarvan ik niet weet of ze goed of slecht zijn.
De eerst waterval waar we naar toe wilde gaan was gesloten en toen zijn we later naar twee andere watervallen gegaan. De eerste was vrij klein en daar waren behoorlijk wat mensen. De tweede plek was heel groot en dat was prachtig om te zien! Er was toevallig op dat moment een event van Miss Grand International 2022. Is dit jaar in Indonesië. Op de foto boven kan je de Omma Day Club Bali zien, waar het event gehouden werd en daarachter de waterval. Miss Nederland en Miss België waren ook aanwezig. 25 oktober wordt de finaliste bekend gemaakt. Er doen 39 landen mee!
Vanochtend om 5:45 wakker en om 6:00 komt de zon op. Ik ben er maar gelijk uit gegaan om de zonsopkomst te kunnen zien. Er waren eerst nog veel grote donkere wolken, maar iets later kwam de zon toch te voorschijn.
Afgelopen nacht was er een storm die volgens de locals nog niet eerder is voorgekomen. Rond een uur of 1 schrok ik wakker van een gigantische onweersknal en het leek er op dat alles verwoest was. Zo voelde het. Ik dacht echt “dit was het dan”… Ik had verwacht dat veel mensen de straat op zouden gaan, maar het bleef rustig en alles ziet er vandaag nog hetzelfde uit. Tja, het kan hier flink tekeer gaan. Het regenseizoen is begonnen en dan kan het vanuit het niets ineens totaal omslaan. Vandaag gelukkig ook veel zon, maar dan is het ook meteen goed warm.
Vanmorgen ging ik Ubud in om te gaan ontbijten. Ik ging ineens een andere straat in en dat was Monkey Street, kwam ik achter. Ik zocht een plek om wat broodjes te eten en toen kwam ik bij café “Wayan and Bakery” uit. Dat klonk goed en ik zag al vanaf de weg dat je ook in de tuin kon zitten.
Ik had daar een lekker ontbijtje en op de menukaart las ik nog een verhaaltje over het ontstaan van het café. Daar zag ik het jaar 1980 staan en dat is mijn geboortejaar. Volgens de chinese horoscoop ben ik dan een aap. Een aap wil graag bewegen, spelen en is nieuwsgierig. Ik was wel nieuwsgierig en ik bewoog me daarom via monkey street naar monkey forest 😊
Het is natuurlijk niet helemaal puur natuur, maar de apen hebben het daar goed voor elkaar en de jungle is daar toch wel helemaal echt. Vandaar dat ik daar toch even wilde kijken.
Ik ga hier op Bali ook voor de stichting Mother & Child aan de slag en het was bijzonder om meteen op het begin de ouders met kind te zien zitten. De kinderen hebben bescherming nodig en ook eten. Het verschil tussen arm en rijk is hier op Bali erg groot. Er is niet altijd aandacht voor de mensen die het niet redden. Vaak zijn het mooie plaatjes van witte stranden en blauwe zee met toeristen die cocktails drinken. Er zijn gevallen waarbij de ouders geen geld hebben voor medicijnen en dan kan het zomaar zo zijn dat het kind het niet overleeft. Als de apen het zo goed voor elkaar hebben in Ubud dan moet dat ook zo kunnen zijn voor ouders en kinderen die het moeilijk hebben.
Ubud is bijzonder. Alles is er. Je kunt er alles eten en drinken. Er zijn allerlei kledingwinkels. En de Balinezen zijn langzaam gewend geraakt aan een westerse leefstijl. Er worden ook allerlei huizen gebouwd op een plek waar ooit een markt was. Oftewel, toerisme zorgt er voor dat het oorspronkelijke Bali verandert in een meer westerse wereld. Op zich is het mooi dat alles voorradig is, maar het is ook mooi als de oude cultuur behouden blijft. Vooral de natuur natuurlijk!
De coördinaten van de aarde waar we nu op leven komen overeen met de coördinaten van de oorspronkelijke aarde. Ik heb sterk het vermoeden dat ik nu op een plek ben die voelt als thuis. Alles voelt als thuis. Ik heb eerder geschreven over Terra Gaia (klik om artikel te openen) en daarin heb ik uitgelegd dat het belangrijk is om uit het denken te stappen. Het denken houdt ons in de kopie aarde en via ons hart kunnen we weer aanwezig zijn op de oorspronkelijke aarde. We kunnen als een kopie van onszelf op aarde rondlopen of we kunnen als wie we oorspronkelijk zijn, op Terra Gaia lopen.
Vooral in Ubud zijn de mensen meer en meer gevangen in het denken. De mensen maken niet echt contact meer, maar roepen : “Taxi, sir ? Taxi ?”. En ook bij restaurantjes lokken ze je naar binnen. Je kan het aan de ogen zien. Het is natuurlijke zonde als de cultuur en de oorspronkelijke blije natuur van Balinezen verloren gaat en iedereen een kopie wordt van zichzelf om de economie maar draaiende te houden. Ja, back to nature! Technologische ontwikkelingen zijn ok, zolang we maar verbinding houden via ons hart met onze oorspronkelijke natuur.
Zo zijn er hier ook prachtige rijstvelden te zien en heb ik eerder al foto’s laten zien van de stranden in zuid Bali. Ja, het is er nog. Als we teveel op de telefoon kijken dan hebben we straks alleen nog maar digitale rijstvelden. “Gelukkig hebben we de plaatjes nog” …
Morgen heb ik met Putu afgesproken. De chauffeur die me van Jimbaran naar hier heeft gebracht. Hij heeft een tour gemaakt zodat we watervallen, rijstvelden, een koffieplantage en tempels kunnen bezichtigen. Puur natuur!
Ik heb eerder geschreven over reizen naar Bali en dat het door de maatregelen niet eenvoudig was. Nu ben ik op Bali!!
Niet met de boot, maar gewoon met het vliegtuig 😊, zoals hieronder te zien. Genomen op het moment we van Singapore naar Bali vlogen. Als je goed kijkt naar de wolk, dan zie je meer dan alleen een wolk!
Ik ben hier deze week om Bali te verkennen en vandaag heb ik het zuiden van Bali verkend met een eBike. Er zijn heeeel veel mensen die op een scooter rijden of met de auto. Ik ben ook naar Marokko geweest en was daar in Marrakesh en ook ben ik in Kathmandu geweest, in Nepal. Elke keer verbaas ik mij over de drukte en stank op de wegen. Ook vuil dat gewoon op straat ligt. Dat is hier ook zo, maar ik was dus op de eBike en zelf helemaal zonder uitstoot. Goed voorbeeld doet volgen. het mooiste vandaag was om de natuur in te gaan en dat herken ik dan ook van andere jaren. Eerst in de drukte en stank van de massa en vervolgens in de echte natuur terecht komen. Dan is het nog mooier!
Ik was vanochtend naar een café gelopen, omdat ik op internet had gezien dat ik daar eBikes kon huren. Echter was er alleen een café en was het contract ontbonden. Ik nam daar een kop koffie met een croissantje en ondertussen had ik contact met de eigenaar van Ebike Rental Bali. Hij kon een splinternieuw eBike bezorgen bij het café en zo hebben ze me op weg geholpen richting het strand in zuid Bali. Ik vertelde hem over de stichting waar ik voor werk. Stichting Mother & Child en hij noemde op dat het belangrijk is om samen te werken. En dat ze zelf bezig zijn met groene projecten. Zo is een vriend van hem het Ocean Clean Up project gestart. Waarbij onder andere met een grote boot plastic uit de oceaan gehaald wordt. Toen ze de fiets weer kwamen halen bij het hotel keken ze er van op dat ik helemaal naar het zuidelijkste puntje was gegaan. En daar dan via de jungle naar het strand gelopen was. Ik was daarvoor ook nog doorweekt door een flinke regenbui, maar het fijne van Bali is dat je dan niet koud wordt.
Ik vertrek morgen naar Ubud en ik heb ondertussen al contact gehad met iemand uit Nederland die woont hier op Bali in de Ubud. Dan kan ik weer een nieuw artikel met foto’s plaatsen 😊. Hieronder nog een foto van de mensen die me op weg hadden geholpen door het drukke verkeer de natuur in!
To be continued…
